Spotkanie z Magdaleną Zawadzką i promocję książki „Gustaw i ja” odbędzie się w sali kameralnej Tarnobrzeskiego Domu Kultury.
Magdalena Zawadzka i Gustaw Holoubek poznali się w Teatrze Dramatycznym na próbie sztuki „Życie jest snem” Calderona. Ona – najmłodsza w zespole, On – gigant sceny i filmu. Zakochują się w sobie bez pamięci. Życie układa im się jak sen. Romantycznie, czasem komicznie, a czasem dramatycznie i sensacyjnie, ale zawsze ze szczęśliwym zakończeniem.
Gustaw Holoubek – wielki aktor i skromny człowiek. Jego Gustaw-Konrad w Dziadach wymknął się spod kontroli władzy i skończył Marcem ‘68. Urodził się, by wygłosić Wielką Improwizację, a potem odegrać setki innych przejmujących ról teatralnych i filmowych.
Był reżyserem i dyrektorem teatrów, pedagogiem, prezesem SPATiF-u, posłem i senatorem. Kim prywatnie? – któż mógłby wiedzieć lepiej niż żona.
Gustaw Holoubek gościł siedmiokrotnie w Tarnobrzegu. Pierwszy raz jako dyrektor artystyczny Teatru Dramatycznego w Warszawie podczas 3 Barbórkowej Dramy Teatralnej (1979/1980). W latach 1991 – 1997 grał z zespołem warszawskiego Teatru Ateneum: Rejenta Milczka w „Zemście” A. Fredry (14 BDT 1991), Króla Jana Kazimierza w „Mazepie”
J. Słowackiego (15 BDT 1992), Hrabiego Respekta w „Fantazym” J. Słowackiego (17 BDT 1994), Wilhelma Furtwanglera w „Za i przeciw” R. Harwooda (22 maja 1995), Shylocka
w szekspirowskim „Kupcu Weneckim” (19 BDT 1996) i Jamesa Tyrone`a w „Zmierzchu długiego dnia” E. O`Neilla (20 BDT 1997).
2 grudnia 1997 r. na tarnobrzeskiej scenie obchodził jubileusz 50-lecia pracy artystycznej, który poprzedził oficjalne uroczystości warszawskie o dwa miesiące. W galerii TDK przygotowane były dwie wystawy dokumentujące Jego dorobek artystyczny: „45-lecie pracy artystycznej Gustawa Holoubka” (15 BDT 1992) i „Holoubek” ze zbiorów Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego w Warszawie.
Magdalena Zawadzka – zanim poznała Gustawa, znała ją cała Polska. Zadziorną Baśkę z Pana Wołodyjowskiego pokochali wszyscy: okładki kolorowych magazynów, krytycy
i widzowie. Oklaskiwana na deskach teatrów, estradach i srebrnych ekranach w Polsce i za granicą. Tak jak Gustaw, aktorstwu oddała pół życia i całe serce. Mocniej kochając tylko Gustawa. I syna, któremu dedykuje tę opowieść życia.
W Tarnobrzegu gościła czterokrotnie. Pierwszy raz z legendarnym już dzisiaj „Kubusiem Fatalistą” D. Diderota z zespołem Teatru Dramatycznego w Warszawie (3 BDT 1979).
15 maja 1984 r. grała u nas Damę w „Letnim dniu” S. Mrożka z warszawskim Teatrem Polskim. Z zespołem Teatru Ateneum w Warszawie gościła na 19 BDT w 1996 r. grając Porcję w „Kupcu Weneckim” W. Szekspira, a trzy lata później – Żanetę w „Klanie wdów” M. Chevalier (warszawski Teatr Scena Prezentacje, 22 BDT 1999).
