Ksiądz Tadeusz Isakowicz – Zaleski wygłosi prelekcje pt „Ludobójstwo na Kresach” w piątek 28 września. Wykład odbędzie się w Samorządowym Ośrodku Kultury (Dom Kultury) przy ulicy Żeromskiego o godzinie 18:00. Organizatorami wydarzenia są Towarzystwo Ratusz oraz Samorządowy Ośrodek Kultury.
W 2008 r ukazała się książka historyczna „Przemilczane ludobójstwo na Kresach” autorstwa ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego. Publikacja porusza m.in. tematykę stosunków polsko-ukraińskich na Kresach w czasie II wojny światowej.
WSTĘP DO KSIĄŻKI:
„Po opublikowaniu serii artykułów w „Gazecie Polskiej”, jak i po licznych wypowiedziach w mediach, na temat ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich, otrzymałem sporo listów. Po ich lekturze doszedłem do wniosku, że istnieje zapotrzebowanie na przystępną książkę przybliżającą tamte tragiczne wydarzenia, a jednocześnie stanowiącą polemikę z tzw. poprawnością polityczną, która skazuje Kresy i dramaty tam rozegrane na świadome przemilczenie.
Publikację tę oddaję niniejszym w ręce Czytelników. Zawarte w niej materiały zostały tak dobrane, aby osobom urodzonym po wojnie przybliżyć tragedię, która była udziałem pokolenia ich rodziców i dziadków. Z kolei dla Kresowian będzie to swoistego rodzaju „podróż sentymentalna”.
Książka ta została podzielona na trzy części. Pierwsza z nich składa się ze zbioru felietonów zamieszczanych od stycznia do sierpnia 2008 r. w „Gazecie Polskiej”. Niektóre z nich zostały znacznie poszerzone. Do felietonów tych dołączonych jest sześć nowych, dotąd niepublikowanych.
Druga część składa się z opracowania historycznego na temat zagłady wsi Korościatyn k. Monasterzysk, rodzinnej miejscowości moich Dziadków. Opracowanie to było już publikowane w monografii o ludobójstwie na Tarnopolszczyźnie, ale niniejsza wersja jest poszerzona i wzbogacona o przypisy.
Trzecią część – najobszerniejszą – stanowi dotychczas niepublikowane opracowanie historyczne mordów dokonanych na Ormianach i Polakach w Kutach nad Czeremoszem. Zawarta jest w nim także historia owego miasta, które leżąc na Pokuciu, było jednym z najpiękniejszych zakątków Kresów. Opracowanie to, przygotowywane przez kilka lat, powstało na podstawie relacji świadków i kwerendy w archiwach.
Publikację zamykają dwa teksty, które na moją prośbę napisali Ryszard Szawłowski, emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Calgary w Kanadzie i Ewa Siemaszko, która wraz ze swoim ojcem Władysławem jest autorką głośnej monografii historycznej „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945”.
Środki, z których została sfinansowana niniejsza pozycja, pochodzą z honorarium otrzymanego za książkę „Moje życie nielegalne” oraz z Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza za książkę „Księża wobec bezpieki”.
Ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski urodził się w Krakowie w 1956 roku. Matka nauczycielka, pochodząca z rodziny obrządku ormiańsko-katolickiego; ojciec językoznawca, docent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. W 1975 roku wstąpił do seminarium duchownego, które ukończył, po przymusowej dwuletniej przerwie na odbycie służby wojskowej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1983, w tym samym roku został skierowany do Rzymu na studia liturgii ormiańskiej. Władze komunistyczne nie dały mu paszportu. Swoje marzenia o posłudze Ormianom zaczął realizować dopiero w 2000 roku jako duszpasterz Ormian w Krakowie. Dwa lata później Prymas Polski kardynał Józef Glemp mianował go duszpasterzem Ormian w Polsce. Od końca lat 70. związany z opozycją demokratyczną – środowisko „Krzyża Nowohuckiego”, „Spotkań”, SKS-u. W latach 1985 – 1989 kapelan Solidarności – Duszpasterstwo Ludzi Pracy w Nowej Hucie – Mistrzejowicach, współpracownik ks. Kazimierza Jancarza. W 1988 był kapelanem Solidarności podczas strajku w hucie im. Lenina. Za działalność opozycyjną dwukrotnie pobity przez „nieznanych sprawców.”
Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski – jeszcze jako kleryk – zaangażował się w pracę na rzecz osób upośledzonych umysłowo (duszpasterstwo wspólnot ”Wiara i Światło”). W 1987 roku zakłada wraz ze Stanisławem Pruszyńskim i Zofią Tetelowską – Fundację imienia Brata Alberta w Radwanowicach. Dziś w jej ramach działa 30 ośrodków terapeutycznych w całej Polsce. Jego pasją jest literatura i historia. Od wielu lat pisze poezje. Wydał cztery tomiki wierszy: „Oblężenie”, „Wspomnienia”, „Morze Czerwone” i „Świętych obcowanie”. Ponadto jest autorem czterech książek: „Arcybiskup ormiański Izaak Mikołaj Isakowicz”, „Słownik biograficzny księży ormiańskich w Polsce”, „Księża wobec bezpieki” oraz „Moje życie nielegalne”. Uczestnik i organizator wielu konwojów humanitarnych m. in. do krajów byłej Jugosławii, Czeczenii, Albanii, Ukrainy. Laureat nagrody POLCULU (1992), Medalu św. Jerzego (1997), Orderu Uśmiechu (1998). Członek honorowy Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w Kombinacie Nowohuckim. W 2006 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu „Polonia Restituta”.
foto: Cezary Piwowarski
