W dniach 23-25 września w podwarszawskim Legionowie odbędzie turniej „MAZOVIA CUP”, w którym udział wezmą: SIARKA JEZIORO Tarnobrzeg, AZS Koszalin oraz dwóch beniaminków TBL: AZS POLITECHNIKA Warszawa i ŁKS Łódź. Będzie to test prawdy dla tarnobrzeskiej drużyny, ponieważ po raz pierwszy w meczach przed sezonem zagra z drużynami ekstraklasowymi.
W dotychczasowych sparingach nasza drużyna pokonała w Radomiu Rosę (1 liga), wygrała w Tarnobrzegu z MKS-em Dąbrową Górniczą (1 liga) i Politechniką Lwów (ekstraklasa ukraińska), zwyciężyła w Kielcach ponownie Rosę Radom i UMKS Kielce (2 liga) oraz w Łańcucie AZS Politechnikę Rzeszów (2 liga), a także przegrała w Tarnobrzegu z Sokołem Łańcut (1 liga), w Łańcucie z Polonią Przemyśl (1 liga) i ponownie Sokołem.
Bilans jest więc na razie 6:3, jednak należy pamiętać, że ten pierwszy okres gier miał służyć głównie zgraniu zespołu i sprawdzeniu poszczególnych elementów gry, a także niektórych zawodników. Wyniki mają być w lidze.
Jednak pewne spostrzeżenia po tych dziewięciu meczach można było już wysnuć i zapewne sztab szkoleniowy, zarząd i kibice je mają. Pierwsze co się nasuwa to „krótka ławka” co przy dość długim sezonie (gra środa-sobota, razem około 40 meczy) może mieć niebagatelne znaczenie. Widać też pewną dysproporcję w zbilansowaniu składu (na pozycje 1-3 jest w tej chwili, po odejściu Heltona i licząc Rabkę, który zawsze grał na „czwórce” a teraz z konieczności na „trójce”, praktycznie czterech ludzi, a na pozycje 4-5 również czterech).
O ile przegranej z Polonią nie można niczym tłumaczyć to porażki w sparingach z Sokołem wynikały głównie ze zmęczenia podstawowych zawodników (Siarka w Łańcucie w sobotę grała 2 mecze najpierw z Polonią a później z Sokołem) a zmiennicy oprócz Michała Rabki, którego postawa jest niewątpliwym plusem, nie dawali dobrych zmian. Widać też trzon zespołu, który tworzyć będą filigranowy rozgrywający Miller, który „ma oczy dookoła głowy”, rzucający obrońca Corbett, który jeśli tylko poprawi obronę i nie będzie z konieczności wystawiany na „jedynkę”, bo to wybitnie nie jest pozycja dla niego, będzie jednym z najlepszych zawodników w lidze, oraz wysocy z dobrym rzutem Barycz i Doaks. Szczególnie rola Wojtka Barycza jako nowego kapitana i mentalnego lidera zespołu wydaję się być bardzo ważna.
Widać też dobrą pracę z zespołem trenera Dariusza Szczubiała, który prezentuje i zaraża innych filozofią, pasją i myśleniem o koszykówce, której jeszcze w Tarnobrzegu nie oglądaliśmy. Wielką zagadką jest jak na razie Przemek Karnowski, który zadebiutuje w Siarce w Legionowie, ale ja wierzę, że będzie on toczył równe boje pod koszami z Lekicem, Bigusem, Kolowcą, Archibeque’m i Dłuskim.
Teraz trochę o rywalach.
AZS Koszalin, którego trenerem został Tomasz Herkt, zbudował szeroką kadrę, która jest połączeniem rutyny z młodością. Z poprzedniego sezonu zostali: moim zdaniem najlepszy rozgrywający w lidze Milicic, jeden z najlepszych skrzydłowych Reese oraz rezerwowi Bartosz, Bieg i Gibaszek. Największym wzmocnieniem wydaję się być doświadczony serbski center Lekic. Przyszli również obrońcy Strickland i Łączyński, niscy skrzydłowi Montgomery i Dutkiewicz, silny skrzydłowy Surmacz oraz środkowi Bigus i Jarmakowicz. Pojedynki Millera z Milicicem, Corbetta ze Stricklandem, Doaksa z Reese’m powinny dać materiał do analizy.
AZS Politechnika to drużyna posiadająca tylko polskich zawodników, ale w jej skład wchodzą reprezentanci Polski Pamuła i Mokros, były reprezentant Karwowski, oraz największy talent polskiego basketu Ponitka. ŁKS do składu, który wywalczył awans dokoptował rozgrywającego Holmes’a, skrzydłowego Malletta i środkowego Archibeque’a. Poza tym grają tam tacy zawodnicy jak Trepka, Krajewski, Kalinowski, Szczepaniak, Bartoszewicz, Sulima, Kenig, Salomonik i Dłuski. Materiału do analizy na pewno będzie sporo.
źródło: KKS Siarka Jezioro Tarnobrzeg
foto: Piotr Morawski
