Trwają uroczystości żałobne za śp. Ks. Prałata Michała Józefczyka. Mszy świętej która odbywa się w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy, przewodniczy Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Krzysztof Nitkiewicz. Po Mszy Świętej nastąpi odprowadzenie ciała na cmentarz w Sobowie.
W poniedziałek, 20 czerwca 2016 roku o godz. 21:37 odszedł do Domu Ojca po 44 latach kapłańskiej posługi w 70 roku życia Ksiądz Michał Józefczyk.
Urodził się 29 września 1946 r. w Krościenku Wyżnym jako syn Stanisława i Karoliny z domu Glazar. W latach 1966-1972 kleryk Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1972 r. w Miejscu Piastowym koło Krosna z rąk bpa Stanisława Jakiela. Posługę duszpasterską sprawował kolejno w Górnie, Pstrągowej koło Czudca, Dubiecku, Piątkowej należącej do parafii Tarnawka, w Dzikowcu i Lipnicy.
W dniu 8 maja 1979 r. został skierowany do Tarnobrzega w celu organizacji życia duszpasterskiego na nowo budowanym Osiedlu nr 4. Pierwszy kościół na jego terenie zbudował w nocy z 25 na 26 maja 1979 r. Rok później na tym terenie został ustanowiony samodzielny ośrodek duszpasterski. Dekretem Biskupa Przemyskiego powstała Parafia otrzymała wezwanie Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W krótkim czasie zainicjował budowę murowanego (obecnego) kościoła, który w ciągu kilku lat został zbudowany i oddany do użytku wiernych. W niedzielę, 26 czerwca 2016 r. przypada 31 rocznica jego poświęcenia, zaś 23 maja 2016 przeżywaliśmy 12 rocznicę konsekracji.
Ks. Michał zasłynął jako budowniczy wielu kościołów. Za budowę kościoła parafialnego MBNP był prześladowany przez ówczesne władze.Jako pierwszy proboszcz tej parafii przyczynił się do jej zaistnienia w obecnym kształcie. Swoją troską obejmował nie tylko sprawy materialne kościoła, ale przede wszystkim dobro duchowe powierzonych mu parafian. Zainicjował działalność wielu wspólnot, stowarzyszeń i innych organizacji zatroskanych o drugiego człowieka w wymiarze fizycznym, intelektualnym i duchowym.
Za swoją działalność na niwie duszpasterskiej i społecznej wielokrotnie wyróżniany i odznaczany. O swoich nagrodach nie lubił wspominać, zazwyczaj mawiał, że największą nagrodą za udzielone wsparcie jest uśmiech dziecka, człowieka potrzebującego pomocy, chorego, a swoją nagrodę otrzyma on w Niebie.
źródło: Parafia MBNP w Tarnobrzegu
foto: Piotr Morawski
Takich osób się nigdy nie zapomina. Był przede wszystkim człowiekiem, który umiał zjednoczyć wszystkich w słusznej sprawie. Nie znałem osoby, która by go nie szanowała. Do końca życia będę miał przed oczami widok jego trabanta, przepełnionego różnego rodzaju materiałami budowlanymi. Ksiądz, który najzwyczajniej w świecie nie potrzebował niczego materialnego, był zawsze dla ludzi.
Zmarł o tej samej godzinie co papież .
No i co z tego? Mnóstwo ludzi zmarło o tej samej godzinie co papież.
Santo Subito